صادرات به معنای ارتباط با بازارهای فرامرزی و تقاضای این بازارها برای کالاهای داخلی است. توسعه صادرات امکان استفاده از امکانات بازارهای جهانی برای رشد تولیدات داخلی را مهیا کرده و واحدهای تولیدی را قادر می سازد تا از محدودیت های بازار داخلی رهایی یافته وبا توسعه مقیاس تولید به منظور صادرات بیشتر به بازارهای خارجی علاوه بر کسب درآمدهای ارزی از صرفه های اقتصادی حاصل از مقیاس تولید نیز بهره کافی ببرند.
نوع استراتژی انتخابی برای حضور در بازار بین‌المللی،تأثیر فراوانی در عملکرد صادراتی شرکت‌ها می‌گذارد که موجب استفاده بهینه از توانایی‌ها،منابع و امکانات در بازار بین‌المللی می‌شود.از طرفی استراتژی مناسب به توانایی‌ها،منابع و امکانات شرکت وابسته است.شرکت‌هایی که منابع محدودی دارند و یا بازار را برای حضور بلند مدت امن نمی‌دانند از صادرات استفاده می‌کنند.درمقابل شرکت‌های بزرگ ممکن است از استراتژی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی برای حضور بلند مدت بهره ببرند.استراتژی انتخابی تأثیر مستقیمی بر عملکرد صادراتی شرکت‌ها می‌گذارد.
